De voorspeler
Het is je vast ontgaan, maar met ingang van dit seizoen is een aantal volleybalspelregels gewijzigd. Maak je nu geen zorgen, de kans dat je in de eerste wedstrijden de nieuwe regels overtreden hebt én dat de scheidsrechter daarvoor gefloten heeft is klein, en een bal die binnen de lijnen op de grond valt is nog steeds in. Maar voor de volledigheid leggen wij de hier de komende weken de veranderingen nog even aan je uit. Vandaag aflevering 1: de voorspeler is geen echte voorspeler meer.
Dat wil zeggen, bij de opslag. Er is namelijk iets aangepast in de manier waarop de voor- en achterspeler zich ten opzichte van elkaar mogen bevinden op het moment dat de bal in het spel wordt gebracht. De oude regel was als volgt: “een deel van een voet van iedere voorspeler moet zich dichter bij de middenlijn bevinden dan de voorste voet van de met hem corresponderende achterspeler”. Dit klinkt ingewikkeld, maar het komt erop neer dat de voorspeler zich – bij de opslag – vóór de achterspeler moet bevinden. Voor is vóór achter. Logisch, toch?
Dit is veranderd. De nieuwe regel is: “een deel van een voet van iedere achterspeler moet zich verder van de middenlijn bevinden dan of gelijk staan met de voorste voet van de met hem corresponderende voorspeler”. Ook dit klinkt ingewikkeld, en het komt erop neer dat de achterspeler zich niet helemaal voor de voorspeler mag bevinden. Achter is niet helemaal vóór voor. Logisch? Ik weet het niet.
De wijzigingen zijn zonder verdere uitleg in het spelregelboekje opgenomen, dus naar de reden ervan kunnen we alleen maar gissen. En dat gaan we hier dan ook doen. Voor de voorspeler hoeft dit allemaal niet, die ziet nu ineens iemand -niet helemaal- voor zich, en loopt daardoor hooguit kans in een identiteitscrisis te belanden. Voor de scheidsrechter is het er ook niet duidelijker op geworden, want “voorspeler voor achterspeler” is makkelijker te onthouden dan een “achterspeler niet helemaal voor voorspeler”. Het spel zelf zal er niet dynamischer of spectaculairder van worden, dus het publiek laat deze verandering koud.
Nee, het zal wel weer van de spelverdelers komen. Want door de nieuwe regel staan zij bij het ontvangen van de opslag een stap dichterbij het net, en kunnen zij ondanks hun tanende snelheid toch nog op tijd bij het net klaarstaan om de set-up te verzorgen.
Om daar vervolgens te constateren dat de pass weer eens heel ergens anders terechtkomt dan afgesproken was.