Krokustoernooi

Rallys met verplicht een door een dobbelsteen bepaald aantal balcontacten, een heus potje bumsball spelen of na het scoren van een punt het veld moeten verlaten - de veertig aanwezige Primoleden draaiden er hun handen niet voor om, gewend als ze zijn aan ludieke nieuwe spelvormen tijdens het traditionele krokustoernooi. Wel verrassend was dat ze voor een gooi naar een van de zeven medailles geheel op zichzelf aan gewezen waren, want na elke wedstrijdronde werden de spelers opnieuw over de teams verdeeld. Dus maakte je in de ene ronde deel uit van Klompengat, zat je daarna zomaar in Zandhazendurp. Of Lampegat, Keiengat of Mestreech. Want ja, het thema was carnaval.

Met het nodige puzzelen had Patrick een schema in elkaar gezet waarbij iedere speler iedere spelvorm twee keer te maken zou krijgen, en ook nog een keer mocht fluiten of tellen. En dat liep op rolletjes, ondanks het haperen van het splinternieuwe elektronische scorebord. De dobbelsteen bleek bijzonder populair, waarbij enkele leden het nodige showbizzpresenteertalent lieten zien. Bumsball bleek uitdagend, vooral in het achterveld, terwijl een enkeling op het laatste veld zelfs zonder enige overgebleven medespelers punten wisten te scoren. 

Maar hoe ludiek het ook weer was, het ging er ook weer fanatiek aan toe, niet voor niets was er een aantal mooie prijzen te winnen! De medailles voor de lukrake, sportieve, hooghartige, blaffende klinkklare en jolige Primohoogheid moesten worden verdeeld, en na vlot rekenwerk van Mayke en Patrick bleken Ad, Bas vdH, Jan-Paul, Mircea en Timo de trotse dragers van deze titels te zijn geworden. Voor Ester, geblesseerd uitgevallen, was er ook nog een troostprijs. De hoogste titel, die van onverslaanbare Primohoogheid, en de wisselbeker, gingen, hoe kan het ook anders, naar Bas P. Want je kunt nog zoveel nieuws verzinnen in zo'n toernooi, de terechte winnaar is toch elke keer weer dezelfde.